Karaağaç, çok çeşitli toprak türlerinde ve farklı yetiştirme koşullarında dikim için mükemmel, zarif bir ağaçtır. Bu makale, yapraklar, ağaç kabuğu, odun, çiçekler ve meyveler gibi farklı kısımlarını kullanarak karaağaç tanımlamasını araştırıyor.
Karaağaçlar, Kuzey Amerika ve Avrupa'da en çok dikilen süs ağaçlarından bazılarıdır. Aile altında sınıflandırılmış Ulmaceae düzenin RosalesBu taksonomik ailenin yalnızca bir cinsi vardır. Ve birçok tür tek cins altında tanımlanır, Ulmus. Çeşitli toprak türlerine ve çevre koşullarına uyarlanabilen bu yaprak döken veya yarı yaprak döken ağaçlar, bugüne kadar tanımlanan en değerli ağaçlar arasında yer almaktadır.
Kimlik
Evrim çalışmalarına göre karaağaç, Miyosen döneminde 40 milyon yıl kadar erken bir tarihte evrimleşmiştir. Sağlıklı olan, hastalıklardan etkilenmemek şartıyla yüz yıl yaşama yeteneğine sahiptir. Hava kirliliği etkilerine, gölgeye ve aşırı düşük sıcaklığa toleranslı olan bu süs ağacı, yol kenarlarına, parklara ve trafiğin yoğun olduğu diğer alanlara dikim için mükemmeldir. Yayılması, canlı tohumlar ve vejetatif emiciler aracılığıyla gerçekleşir. Çoğu durumda, tohumlar nadiren olgunlaştığından, çoğaltılmış bir bitki örtüsüdür.
Yaprak tarafından
Karaağaç yaprağı tanımlama ile ilgili olarak, simetrik bir tabana ve uçlarda çift dişli kenara (çift dişli) sahiptir. Yaprak şekli, uca doğru giderek incelen ovaldir. Yakından incelendiğinde, yaprakların pürüzlü, basit olduğunu ve alternatif filotakside taşındığını göreceksiniz. Kaygan karaağaç yaprakları, Amerikan türünden daha büyüktür (yaklaşık 7 inç uzunluğundadır). Her iki türün yaprakları da çiftlik hayvanlarını beslemek için hasat edilir.
Bark tarafından
Karaağaç ağacının kabuğu birçok yönden farklıdır. Genç bir ağaç için kabuk biraz pürüzsüzken, yaşlı ağaçların sert bir dokusu vardır. Aslında kaygan karaağaç tanımlaması, pürüzsüz iç kabuğu incelenerek kolaylıkla yapılır. Dışarıdan, bu yaprak döken ağacın kabuğu grimsi kahverengidir ve düzensiz sırtlar ve oluklar olgun ağaçlarda kül grisine dönüşür. Bazı türlerde oluklar ve sırtlar çok dardır.
Wood tarafından
Karaağaç ahşabı, metreküp başına yaklaşık 560 kg olan yüksek yoğunluğu nedeniyle çok takdir edilmektedir. Amerikan çeşidi, kaygan olana kıyasla daha yoğun bir odun verir. Doku açısından, birbirine kenetlenen damarlar ahşaba karakteristik bir desen verir. Yarılmaya ve çürümeye karşı son derece dirençli olan bu ahşap, döşeme ve mobilya gibi büyük marangozluk işlerinde kullanılır.
Çiçeğe Göre Elm Tree Tanımlama
Karaağaç ağacının tanımlanması için incelenen bir diğer bitki parçası, apetalous (taçyapraklarının yokluğu) ve anemofil (rüzgarla tozlaşan) çiçekleridir. Yaprakları olmamasına rağmen, tüflerde bulunan çiçekler, renkli organları (kırmızı veya mor) nedeniyle dikkat çekicidir. Çiçeğin her biri hermafrodittir, yani hem erkek hem de dişi üreme organları aynı çiçekte bulunur.
Meyveye göre
Bazı karaağaç ağaçları meyve verirken, diğerleri verimsiz türlerdir. Botanik tabirle meyve türüne samara denir. Meyvesi, ortada yuvarlak bir tohumun ve yanda düzleştirilmiş kanatların varlığı ile karakterize edilen soluk yeşil bir akendir. Bu özellik tohumların rüzgarla daha uzak mesafelere kolayca dağılmasını sağlar. Meyveler oldukça besleyicidir, yaklaşık yüzde 45 protein ve yüzde 5'ten fazla lif içerir.
Bu yaprak döken ağacın hemen hemen tüm kısımları kullanılabilir. Aslında, kaygan ağaç kabuğu faydaları bitkisel tıpta belgelenmiştir ve meyveler de yenilebilirdir. Şimdiye kadar, bunun değişken yetiştirme koşullarında iyi yetişen çok kullanışlı bir bitki olduğuna dair makul bir fikriniz olabilir. Bu nedenle, bahçenizde bu görkemli ağaç yoksa, onu peyzaj tasarımınıza dahil etmeyi düşünün. İyi drene edilmiş toprak gerektiren birkaç tür dışında, çeşitlerin çoğu her tür toprakta bereketli bir şekilde büyür.
