Köpeklerin ve kurtların dışkısına benzediği düşünülürse, çakal scat'ı belirlemek zor olabilir. Ama çakal dışkıları neye benziyor? Gardenerdy, rengini, şeklini, konumunu ve daha fazlasını göz önünde bulundurarak size çakal kakasını tanımlamanın doğru yolunun ne olduğunu söyleyerek bu soruyu yanıtlıyor.
Biliyor musun?
Çakal o kadar mükemmel yüzücülerdir ki, Massachusetts Elizabeth Adaları'nı anakarasından yüzerek doldurmuşlardır.
Çakal, bir zamanlar Kuzeybatı Amerika'nın ovalarıyla sınırlı olan orta büyüklükte bir hayvandır. Bununla birlikte, özellikle on dokuzuncu yüzyılın sonundan sonra, doğaya artan insan müdahalesi, hem gri kurtların - çakalın en büyük rakibi - düşüşünü hem de çöp kutularındaki yiyecek artıklarının kolayca bulunabilmesini sağladı. Çakal oldukları çok yönlü hayvanlar, kısa sürede bu durumdan yararlandı ve Hawaii hariç tüm Amerika Birleşik Devletleri'ni kapsayacak şekilde yayıldı.
Çakallar kalın kürkleri nedeniyle ağır görünebilirken, çoğu kişi yalnızca 30 ila 40 pound ağırlığındadır. Köpeklere, kurtlara ve tilkilere benzerlikleriyle bilinirler, bu da hepsinin aynı aileyi paylaştıkları düşünüldüğünde haklı çıkar. Bununla birlikte, çakalın ülkedeki artan nüfusu, pek çok insan, özellikle de çiftlik hayvanlarını hayvanlarını öldürmekle suçlayan çiftçiler arasında pek de azalmadı. Görülmelerinin yanı sıra, bir bölgedeki bir çakalın varlığı, geride bıraktığı dağınıklık gibi diğer işaretler tanımlanarak doğrulanabilir. Çakal dışkısını nasıl tanımlayacağımızı görelim.
Çakal Dışkıları (birkaç günlük)
► Çakal dışkıları büyük, boru şeklindedir ve birkaç parçalı bükülmüş bir ipe benzer.
► Dışkıların çapı ¾ ila 1½ inç arasında ve uzunlukları 3 ila 5 inç arasındadır. Erkeklerin dışkıları dişilerinkinden daha büyüktür ve büyük erkeklerin dışkıları 6 ila 12 inç arası uzunluklara bile ulaşabilir.
► Çakal dışkısının önemli bir özelliği uzun, kıvrımlı ve sivrilen uçlara sahip olmalarıdır.
► Dışkılarında hayvan ve bitki karışımı bulunur. Tavşanlar ve leşlerin yanı sıra sıçanlar, fareler, fareler ve diğer kemirgenler gibi küçük memelilerden gelen böcek kılıfları, tüyler, kürkler ve kemikler içerebilirler. Dışkı ayrıca sindirim sistemlerinde bulunan kürk ve bağırsak kurtlarını çıkarmak için tüketilen meyveler, meyveler, tohumlar, kabuklu yemişler ve çimen gibi bitki maddelerini de içerecektir.
► Çakal dışkısının rengi diyetine ve dışkılamadan bu yana geçen süreye göre değişir. Et bakımından zengin bir diyet, kan içeriği sayesinde koyu kırmızıdan siyah renkli bir dışkıya neden olur. Normalde, dışkıların rengi koyu griden kahverengiye değişir. Zamanla, elementlere maruz kaldıkları için ağartma ve renkleri açılma eğilimindedirler.
► Çakal dışkısı çoğu durumda kokusuzdur, ancak bazen küf kokusu alırlar.
► Çakalların ortak tuvalet kullandıkları bilindiğinden, dışkılar çoğunlukla iki ila üç kukladan oluşur, ancak daha fazla sayı mümkündür.
► Yazları, scat daha fazla böcek ve meyve kalıntısı içerir, bu da onu küçük, kırılabilir ve parlak renkli hale getirir.
► Hayvanın beslenmesi sadece etten oluşuyorsa, biçimsiz veya yarı sıvı olabilir.
► Kış aylarında dağınık, daha yüksek oranda kürk ve kemik parçacığı içerir, çünkü bu, çakalların daha fazla et tükettiği dönemdir. Dışkılar da kış aylarında daha fazladır.
► Çakal dışkısı genellikle aynı aileye ait hayvanlar arasında bir sorun olan köpek ve kurtlarınkiyle karıştırılma eğilimindedir. Aralarındaki fark noktaları:
- Çakal dışkıları çeşitli bileşenler gösterir, sivrilen uçlara sahiptir, daha az segment içerir, koku içermez; köpeklerinki daha homojendir (tahıl içeriği ile), sivrilen uçları yoktur, daha parçalıdır ve itici bir kokuya sahiptir.
- Çakal dışkıları daha pürüzsüzdür, çapları 1 inçten küçüktür ve daha küçük memelilerin kalıntılarını gösterir; kurt pislikleri daha büyüktür ve geyik ve kunduz gibi daha büyük memelilerin kalıntılarını gösterir.
► Çakal dışkıları çoğunlukla patikalarda, sırtlarda, kavşaklarda ve bitki örtüsü veya kayalık yığınlarında bulunur. Patika bir eğimin yakınında bulunuyorsa, dışkılar genellikle yokuşun altına veya en üst noktaya serilecektir.
► Çakalların topraklarını işaretlemek için pisliklerini ve idrarlarını kullandıklarına ve rakiplerini izinsiz girmekten uyardıklarına inanılıyor. Bu nedenle, onların saçılması genellikle çoğu hayvanın geçme ihtimalinin yüksek olduğu parkurlarda bulunur. Bir başka önemli işaret, dışkılarının yakınında yerde bulunan çizik izleridir.
Çakal dışkılarına yaklaşmak oldukça güvenlidir ve vahşi yaşam uzmanları, daha yakından inceleme için rutin olarak bunları bile ele alır. Bununla birlikte, herhangi bir hayvanın dışkılarını gözlemlerken veya işlerken yeterli özen gösterilmelidir, çünkü bunlar bulaşıcı mikroplar içerebilir ve bunların bazıları solunabilen havadaki parçacıklar olarak bile salınır. Bu yüzden, bir dahaki sefere bahçenizde çakal kakası gördüğünüzde, elinize almadan önce bir çift koruyucu eldiven ve solunum cihazı taktığınızdan emin olun.
