Akasya ağacının birçoğu ticari, birçoğu ise süs amaçlı yetiştirilen çeşitli çeşitleri vardır. Biraz daha ilginç akasya ağacı gerçeklerini tartışalım.
Akasya, Fabaceae ailesine ait birçok ağaç ve çalı cinsidir. Bu cinsin bitkileri, özsuylu bakla, tipik olarak çok miktarda tanen içeren yapraklar ve dikenli gibi özellikler gösterir. Akasya kelimesi kelimesinden türemiştir. AkakiaYunan botanikçi Pedanius Dioscorides'in verdiği isimdir. Adı Yunanca kelimeden türemiştir. Akis, bu diken anlamına gelir. Bu ağaçlar, dikenli ağaçlar, sazlar, sarı humma akasya, ıslık dikenler ve şemsiye akasileri gibi birçok başka isimle de bilinir. İşte bu ağaçlarla ilgili kökenleri, türleri ve kullanımları ile ilgili çeşitli gerçekler.
Menşei
Akasya ağacı Avustralya'ya özgüdür ve tohumunun Avrupa'da ilk kez 1601'de şifalı bitkilerci tarafından Henri IV'e tanıtıldığı yaygın olarak kabul edilmektedir. Histoire des Plantes 1620'de oğlu Vespasian tarafından 1635'te Jardin des Plantes'de yetiştirildi. Bu ağacın 1749 yılında Tradescant'ın bahçesinin kalıntılarını incelediğinde hala Sir William Watson tarafından ayakta durduğu gözlemlendi.
Folklor
Akasya ağacının parlak sarı çiçeklerinin kümeleri, Avustralya aborjinlerinin sembolizminde kullanılır. Aborjinler, seçtikleri bayana aşklarının bir ilanı olarak sunmak için çiçek açan bir akasya dalı kullanırlar.
Türler
Birçok akasya ağacı türü vardır. Bu ağaçlar, bezelye ve fasulye kabilesinin büyük Fabaceae ailesine aittir. Bununla birlikte, Robinia'nın bezelye şeklindeki çiçekleri genellikle beyaz renktedir ve gerçek akasya ağacına, dolayısıyla beyaz akasya için küçük, çok renkli, sarı, şişe fırçası benzeri çiçekler olarak gözlemlenebilir. Robinia ağaçlarının kabukları düzdür ve çıkıntılı bir flanşla döşenmiştir. Sahte akasya olarak bilinen türler, kokulu, genellikle beyaz renkli ve gevşek salkımlar halinde asılı çiçekleri ile ayırt edilir. Bu özellikler laburnum ağacına benzer.
Gerçek akasilerin bazılarında dikenler vardır, ancak çalıları otçul hayvanlardan koruyan karınca kabileleri tarafından oyulmuştur. Afrika akasya, hayvanların yapraklarını yemesini engelleyecek şekilde adapte olmuştur. Uyarlamalar, ağacın uzun ve keskin dikenlere ve sokan karıncalarla simbiyotik bir ilişkiye sahip olduğunu göstermektedir. Bu karıncalar, oydukları akasya dikenlerinin içinde yaşarlar ve ağacın ürettiği nektarla beslenirler. Bir hayvan yapraklardan biraz alırsa, onunla birlikte sinirlenen karıncalar da alır. Bu ağaçlar aynı zamanda ağacın tepesinde otlayan zürafalar nedeniyle kubbe şeklindedir.
Çeşitli Kullanımlar
Akasya, ABD'de, özellikle Virginia ve New England'da kereste ağaçları olarak değerlendirilmiştir. Ahşabı, sert, sağlam, dayanıklı ve esnek olmadığından gemi yapımında kullanılır. Aynı zamanda yakıt olarak kullanılır ve hatta sığır için yeşil yem olarak yetiştirilir. William Cobbett, sert ağaçların yerini almak için bu ağaçları büyük ölçekte yetiştirdi. Ağaca Locust adını vererek popüler hale getirdi ve normal piyasa değerinin altı katı bir fiyata muazzam bir satış elde etti. Ağaç günümüzde gemi yapımında, tarımsal amaçlarla, mobilya ve oyuncak yapımında kullanılmaktadır. Bu ağaç, İngiliz Meşe ağacından daha ağır, daha sert, daha sert ve daha serttir. Bu kerestenin iyi nitelikleri Amerika'da kırmızı çekirge olarak bilinir. San Domingo'da çiçekleri çok iyi bir likör yapmak için kullanılır.
Akasya Yetiştiriciliği
Ağaç tohumlar kullanılarak, kesilerek veya aşılama tekniği ile yetiştirilebilir. Fazla ıslak olmayan bir toprağı tercih eder. Bu ağaç hızlı büyümesine rağmen kısa ömürlüdür. Ahşabın kalitesi yetiştiği toprağın cinsine göre değişmektedir. 70 feet yüksekliğe ve 3 feet çapa ulaşabilmektedir. Akasya ağacının süs amaçlı yetiştirilen pek çok çeşidi vardır.
Günümüzde akasya mobilyaları çok popülerdir ve kerestesi kullanılarak yapılan birçok eşya bulunabilir. Ayrıca, akasya'nın süslü sarı çiçek açan ağaçları da görülebilir.
